SEO-Dogrular-Yanlislar

Ücretsiz Seo Dersleri

Serdar Tuna

Seo Dersleri

SEO, web sitelerinin fark edilmeleri için en temel mekanizma. Adı üstünde bir optimizasyon çalışması ve belirli araç ve yöntemlerle yürütülmesi gerekmekte. Elbette ki öncelik içerikte, seo çalışması iyi bir içeriğin daha kolay fark edilmesi için bir ek çalışma gibi düşünülmeli.

İki günde bir haftada yani kısa bir zaman zarfında iyi seo puanları almak ve arama motorlarında üst sıralara çıkmak ana hedef olmamalı. Site sahipleri ve web masterlar gereken adımları atıp içeriği düzgün tutarak zamanla yükselmeyi beklemeli. Bu sebeple "sitenizi kısa bir sürede google'da ilk sıralara getiririz" türü kampanyaları biraz temkinli karşılamakta fayda var.

Seo, her şeyden önce bir algoritma işidir kabul. Ancak kısa vadeli çalışmalarla Google algoritmalarına oynamak uzun vadede zarar getirebilir. Çünkü yazılımcıların aşık atmaya çalıştıkları kurum Google. Denenebilecek her şey deneniyor ve Google bu denenenler karşısında her zaman pro aktif davranıyor, bu unutulmamalı. Kısa vadede iyi rankler alınabilir ancak bu rankler alınırken yapılan çalışmalar Google tarafından sitenizin spammer olarak değerlendirilmesine sebep olup arama motorlarından silinmesine yol açabilir. Dikkat.

Sitemizin seo bölümünde bu konuda atılacak sağlam ve akılcı adımlar nelerdir onları irdeleyeceğiz. Bir şey satma ya da pazarlama amacı olmadan ortak bir beyin fırtınası gibi düşünebilirsiniz bu çabayı. Seo konusu her şeyden önce bir eğitim işidir ve biz de sitemizde bu konuya ilişkin yaklaşık 6 aylık bir ücretsiz eğitim prgramı yayınlayacağız.

Hepimize kolay gelsin.

Yazan: Serdar Tuna © Serdar Tuna

Sosyal medya siyasetin neresinde?

Sosyal Medya ve Siyaset

Serdar Tuna

Yeni Muhalefet

Cemaat, kayıtları kademeli olarak veriyor, dozu arttırarak. Önce demokrat kimliği olduğunu savunan bir liderin gücünü özgürlüğünden aldığını iddia eden bir gazeteye doğrudan sansür uyguladığı, hatta bunun için bir yetkili tayin ettiği gösterildi. Hayır bu yalandır denmedi, evet müdahale ettim gibi bir kabullenme cümlesi dahi almayı başardılar.

Şimdi bu tür bir kabullenmeyi yapamayacağı bir kayıtla çıktılar ortaya. Uzun süre montaj mı değil mi tartışması sürecek. Bir zamanlar beyaz ekmek yemeyin falan bile diyerek gündemi belirleyebilen bir liderin kendisi aleyhine oluşturulan gündemle mücadelesini izleyeceğiz. Gündemin tek hakimliğinden belirlenen gündem çerçevesinde hareket eden bir figüre dönüş yani.

Aslında burada dikkat çeken bir nokta daha var. Kör dövüşüne dönmüş ülke gündeminden biraz başımızı kaldırıp bakarsak görebileceğimiz bir gerçeklik.

Hiç alakasız gibi görünen bir takım gelişmeleri sayalım. Facebook'un dünyadaki bir çok ülkenin bütçesinden fazla bir parayla Whatsapp'ı satın alması. Ses kaydı yayınlarının youtube üzerinden yapılması, El Cezire Türkiye'nin geçen hafta haber yaptığı araştırması: Bir yazılımcıyla anlaşıp 250 TL'ye twitter tt listesinde ilk ona girilebileceğinin ispatlanması ve Türkiye'de internet üzerine yasaklar koymaya çalışan yasanın kabülü.

Artık iletişim ve medya daha çok facebook, twitter ve youtube üzerinden gidecek. Bu gelişmeler bunu gösteriyor. Gezi'de ilk kapsamlı örneğini yaşamıştık. Penguen medya sessizliğe bürünmüşken tüm gelişmeler anında insanların ekranlarına düşüyordu. İlla ki bilgi kirliliği ve dezenfrmasyon da oluyordu ancak zamanla kişiler bir oto filtreleme yeteneğine kavuşmuş olacak.

Dolayısıyla, siyaset anlayışını bu gelişime en çabuk uyduran siyasi hareket ilerleyen zamanlarda en güçlü hareket olacaktır. Tabii her şey her an apaçık ortada olacağı için en temiz ve şeffaf hareket olması gerekiyor bunun. Bir çeşit global mahalle baskısı yani

Habertürk'e sansür yapma çalışmaları, medyayı bir takım maddi kıskaçlar ya da tam tersi ödüllendirmelerle kontrol altına alma çalışmaları biraz ilkel metodlar olarak kalacak. Muktedirler, internet yasasında kime göre ve neden sakıncalı olduğu anlaşılacak olan videoların url'lerinin kapatılması gibi bir madde koyarlarken yani yasaklama yöntemi olarak bunu seçerken, videonun youtube'da yayınlanması halinde youtube'u engelleyebileceğini düşünecek belki ama kişi aynı videoyu facebook sayfasında yayınladığında bu kez hangi url'yi kapatacağını da hesaba katmak zorunda kalacak, url uzantısı facebook. com; yani kapatmak imkansız. Ülkede engellersiniz belki, ama hem youtube, hem facebook, hem twitter'i aynı anda engellemek mecburiyeti doğacak ki kimse bunu yapamaz.

Kısacası artık siyasi erk sahipleri bir şeyi yaparken defalarca düşünmek zorunda kalacak çünkü artık her şey her an göz önünde. Hangi parti iktidara gelirse gelsin üç ana muhalefet belli: Facebook, twitter ve youtube. Bu ana muhalefet, gücünü oylardan değil sayfa hitlerinden alıyor, hem de dört yılda bir değil, her an, her saniye.

Yazan: Serdar Tuna © Serdar Tuna

Turkiye Panoramasi

Yazı çok uzun, ama kolay değil; 80 yılı, hatta 150 yılı özetlemiş.

Leman'da, sanırım Leman'ın Limon olduğu günlerden başlayarak, karikatür içerikli bir dergide uzun yazılar okutmayı başarmış bir yazardır Nihat Genç. Ve herkesin anlamaya çalıştığı "neler oluyor" sorusuna bu kadar net ve kapsamlı yanıt verebilen başka bir yazı daha okumadım şu ana kadar.

Nihat Genç: Herkes rezil olduktan sonra…

1) 17 Aralık’ta hükümet devrilecek ve CHP’ye gökten armut piş ağzıma düş iktidar yolu açılacaktı, ne oldu, sistemde tıkanma mı var, CHP şimdi bütün umudunu cemaatin ses kayıtlarına mı bağladı, tarihlerde eşi görülmemiş bir hırsızlığa rağmen hükümet’i niye düşüremiyor, hesaplar tutmadı ve ülke delice ve çıkışsız bir gerilime girdi, CHP bu süreçte pekala halkı arkasına alabilirdi, kulağına ne fısıldandıysa başka bir yola girdi, üstelik seçmeninin kafasını karıştırdı, bu bir siyaset değil, karakter meselesidir, ülke zaten yedi yıldır bir tezgahın içinde, bu gizemli tezgahlara ancak kaçıklar ve cinler inanır, seçime bir ay kala CHP hala kendisine giydirilen uğursuz bir gömleği kim giydirdi neler oluyor açıklayamıyor, açık ve dürüst olmayan siyaset her zaman çuvallar, seçmenin de ağzı torba değil ki büzesin hepsini toplayıp sandık sandık çuvallara koyasın.

ŞEYTAN TÜRKİYE’NİN İSTİKBALİYLE OYNUYOR

2) Seksen yıldır ülkeyi sağ iktidarlar yönetiyor, batı dışı bu topraklarda batılı değerlere karşı çok büyük bir direniş var, Menderes’i Demirel’i Özal’ı ve şürekası, muhafazakar demokrat, Müslüman demokrat, ahlak, mukaddesat, gelenekçi, vs. başlıkları altında Müslüman halkın oylarını seksen yıldır kafalıyor, yani biri gidiyor biri geliyor, şimdi Müslüman muhafazakar dinci ne derseniz deyin siyasetin önünde Tayyip Erdoğan ve Fethullah Gülen racon kesip haraç alıyor. Ancak dini değerlerle oynana oynana çok yoruldular, din’in nerdeyse tutunacak yeri kalmadı, dini siyaset tam bir sefalete dönüştü. Nasıl 19. ve 20. yüzyılın ortalarına kadar burjuva işçi sınıfını bastırıp elini ayağını kırmış ise, şimdi ülkemizde iki İslamcı lider yüz elli yıldır endişeyle dinini savunan milyonlarca sağ seçmenin sağduyusunu ahlakını temizliğini mahvetti, aslında Tayyip Erdoğan ve Fethullah Gülen, bu ülkedeki sağ seçmenlerin elini ayağını kırdı ve seksen yıldır zıkkımlandıkları muhafazakar siyasetin ekmeğini çalıp yedi bitirdi sonunu getirdi ve onları tarih sahnesinden siliyor.

Tayyip Erdoğan ve Fethullah Gülen, sağ, muhafazakar, dinci ne derseniz deyin işte bu siyasete son rezil günlerini yaşatıyor. Ülkemizde muhafazakar siyasetin kaderi iki liderin eline nasıl geçti? Bu iki liderin eline dinin ilahi sorumluluğu nasıl verildi, kim verdi? Bu iki lider dini ve muhafazakar değerleri cehennem ateşinin içine attı, rezilliğin boyutları 1400 yılda görülmemiş. Bu muhafazakar değerleri aklı başında taşıyacak temsil edecek üçüncü bir kişi kalmadı, kendileriyle birlikte peygamber Allah Kur’an hadis ne varsa hepsini ya ben hiçbiri diyerek yakan bu iki din bezirganından kurtulma çabasında kimsecikler de yok, Haçlılar’ın Moğollor’un düşman hançerinin yapamadığını birbirlerini yaptılar, ucundan kıyısından bizler de bu muhafazakar ahlak’ı değerler içinde büyüdük, şimdi bu değerler’in bu kadar büyük akıl almaz kepazeliğin konusu olmasına dayanabilme gücü anlaşılıyor ki Türkiye’de hiçbir siyasette hiçbir kurumda yok, dini değerlerin mahvolması sadece bu iki siyasi cenahı değil Türkiye’yi yakıyor, çünkü din diye yutturulan şey’in altından şeytanlar çıktı, şeytanlar an itibariyle Türkiye’nin kurumları kişileri varlığı ve istikbaliyle oynuyor, tarifsiz bir çöküş, hepimiz çökmekte olan bu son yüzelli yılın çürümüş değerlerin altında nefessiz ve ışıksız ve ülkesiz ve hukuksuz kaldık, kardeşlerim bize bilgece ve neşeli ve açık dürüst günışığında başka bir siyaset lazım.

KAFALARINI CEMAATLERE ‘İPOTEK’ ETTİLER

3) Osmanlı kendi kendini çürüttü kendi kendini çökertti, bir yüzyıl sonra bugün, din, kendi kendini çürüttü, kendi kendini çökertiyor.

O çöküş günlerinde açın Şair Eşref’i okuyun, bugün bu kokuşmuşluğu dile getirecek bir Şair Eşref dahi kalmadı.

Sevgili yurdum, herkes rezil olduktan sonra camiyi şeytan açar.

Şeytanların camisindeyiz.

4) Bir ‘cemaat’ kavgasıdır gidiyor. Ama asıl savaşılması gereken ‘cemaat’ şu anda araziye yatıp kendini gizleyen başka cemaat, bakın, Kamusal İnsanın Çöküşü kitabı yazarı Sennet’ten neler öğreniyorum, mesela Dreyfus davasında, davanın kendinden çok daha önemli olan, bu davanın Fransa’yı ikiye bölüp tarafları cemaatleştirmesi, bu düşman cemaatleşme davanın çok önüne çıkıyor ve çok uzun yıllar toplumsal çatışmayı sert şekilde büyütüp uzatıyor, tıpkı bizim Ergenekon-Balyoz davaları gibi, eski Fransa milli yenilgisine suçlu arıyordu, bu yüzden askere sızmış ‘Yahudilik’ iddiasını onlarca yıl tartıştı, tıpkı Ergenekon gibi, osuruk liberalinden içerde yatmış genç öfkeli solcu yazarlarına kadar ezik ve halksız bir sözüm ona liberal tayfa vardı ve seksen yıl ülkeyi sağ hükümetler yönetmesine rağmen eski Türkiye’nin suçunu günahını Türkiye’nin neden çıkmazda olduğunun vebalini her şeyi Ergenekon-Balyoz davasına ithamlarla iftiralarla yüklediler, cemaatle Abant Toplantıları’nda kolkola ama cemaatten ayrı bir cemaat gibi, Türkiye’de medyanın hukukun insanlığın başını yakan işte asıl bu ‘cemaattir’, kafalarını ve iradelerini ben diyeyim on bir yıl siz değil yirmi yıl cemaatlere ‘ipotek’ ettiler, şimdi kalkmış hepsi ‘koro’ halinde ‘yanıldık’ diyor, iyi de yanıldığınız şeyleri hatırlatalım bakalım neymiş, bir, hukuk, iki, adalet, üç, tarafsızlık, dört, körü körüne asker düşmanlığı, beş, bilmeden anlamadan muhalifleri gestapo yöntemleriyle yok etmek, altı, ajanvari sahte belgelerle gizli şebekelerle ‘işbirliği içinde olmak’, işte toplayın bunları, bakalım bu nasıl yazarlık, hukuk’un abc’sini dahi bilmeyen bir insan otuz yıldır hem de ekranlarda, bakalım ve soralım hala niçin nasıl köşelerde ağırlanırmış ve hala niye oralardasınız, sizin bir yanılgınıza bir ülkenin emniyeti hukuku askeri işgal edildi, beş yüzyıl öncesi şehzade Mustafa’yı boğdurtan Kanuni’den dahi hesap soruyorsunuz, şimdi her şeyi gözleriyle görüp yaşayan milyonlarca genç çocuk bunun hesabını yedi sülalenize sormaz mı, ve hala niye dükkanı kapatmıyor niye inzivaya çekilmiyor niye ‘yanıldık ve kaybettik’ diyemiyorsunuz, sizi orada tutan nedir, hey, alo, duyuyor musunuz, hala nice ‘ihanete’ varan yeni yanılgı ve yeni belalarınızı bekleyecek ve şaşıracak bir Türkiye kalmadı.

5) Yetmedi, zoru görünce Pensilvanya’ya cemaat şef’inin ayağına gidip özür dileme ‘aman dileme’, bu nedir yahu, bu kadar pis kokuları bar bar bağıran bir aşağılık gazetecilik olur mu, Allah bize asil ve korkusuz bir dil verdi, sizi ömrümüz oldukça aşağılamak, kutsal milli insanlık görevimiz olacak. Üstelik Ergenekon-Balyoz sürecini ‘bahar müjdesi bahar temizliği’ gibi veren binlerce köşenizi, güya eski vesayetten kurtulduğumuzu haykıran bilge bahtiyar yazılarınızı yıllar boyu okuduk. Bu size ders olsun, bir daha ‘kahramanlıkla’ asla dalganızı geçmeyin, günü gelir her insan evladına bir gramı lazım olur, neler gördü bu gözler, altından tayt üstünden peçe giyen hırsızları, modern Türkiye’nin büyük değişimin ‘starları’ olarak ağırlayıp iltifatlara boğdunuz, korku işte, hırs ve kaprislerinizi bu ülkenin en yoksullarına dahi onlarca yıl dayattınız ama o cici kaprisleriniz şeyhlere onların cin hakimlerine o üç kuruşluk fetvacı din adamlarına geçmedi, süklüm püklüm sürüm sürüm önlerinde eğilerek süründünüz, bunun adı yedi kat bok’un altındasınız, sizi kırklayıp temizleyecek özür, yanılgı, aldanmışlık, işledik bir günah, lafları, yedi kat kuşak gelip geçmeden unutulamaz, şu beş para etmez din bezirganlarının esaretinde sinsi bir yılan gibi geçti son yedi seneniz, yeri geldiğinde ölmeyi bilenlerle bir daha dalganızı geçmeyin, bu topraklarda her insan evladına bir gram zehri lazım olur, neden lazım olur, işte örtülmesi unutturulması mümkün olmayan bu rezilliğin içinden çıkılamayacağı için, bir kere kaybedilen onur ve insan gururu bir daha bulunmaz.

SİYASAL İSLAM’IN ÇÖKÜŞÜ

Ey vatan üzülme, sana sadakatla tutunanların sayısı bu kepazelerden çok çok çok fazlaydı, işadamın burjuvan zenginin medyan hiç kalmadı hepsi tırstı, altı yıl ev köpeği hiç bilmeyen bu hırsızların sevimli papyonlu fino köpekleri oldular, senin sevgilin ölümsüz bir şeydi yurttaşlık gibi eşitlik gibi, Cumhuriyet gibi, sadece bu ‘değerlerle’ elde yok avuçta yok tek başına yalnız kaldın, duruşun ve karşı koyuşunla ihanet şebekelerini eski tarihlerdeki darağaçlarında asmaktan cellat baltalarıyla kellelerini uçurmaktan ülke dışına sürgüne göndermekten daha rezil daha beter ettin, bu toprağın milyonlarca genç okumuş bayrağı vardı ve bir daha korkmadı söndürmedi, büyük zaferin ‘kutlu’ olsun, ey cumhuriyet’in yoksul çocukları, ne kadar iftihar etsen azdır, yalancıları, işbirlikçi patronları, ajanları, hırsızları, din bezirganlarını rezil edip süründürüp önünde dize getirdin.

6) Televizyon icad olduktan sonra aydın egosu ve narsizmi aydınların kendisini yok eden bir canavar halini aldı, ekranın büyüsü zavallı yazarların kişilik balonunu büyüttü ve bu büyü hepsini oyuncağı yapıverdi, bir yazar aynada olup biteni en iyi görebilen insandır, ayna ekran olunca Türkiye’de soytarı külahı yüzlerce aydın çıldırmış gibi zıvanadan çıktı, kendilerine fazla önem verdiler kendilerini ileri demokrasinin öncüsü motoru olarak gördüler, hazin son, cahil cühela tam bir dangalak sürüsü cemaat’in tezgahında kullanıldılar, ekranların ve gazetelerin maaşlarını kim verdiyse düdüğü onlar çaldı, bir şeytan tezgahında, Irak’a Suriye’ye Türkiye’ye savaş açtılar, insan denen varlık hangi tarih hangi coğrafya da bu kadar iğrenç bu kadar utanç abidesi haline geldi, şimdi tek umutları evrenin gizli güçleri, beddualar edilecek Peygamber kamyonlara ışınlanacak ve bizim üç yüz soytarı külahı liberal aydınımız kırklanıp birden yine insan kılığına girebilecek, ey soytarı külahları, ayna ekranlarınız hepinizin ciğerlerini beynini kemiren kansere işte böyle dönüştü, ekranın büyüsüne inanacak kadar başından beri cahildiniz, hiçbir kıtada adilik bu kadar şöhret olmadı.

7) Kamusal İnsanın Çöküşü’nü okuyorum Sennet’in, birden Siyasal İslam’ın Çöküşü girdi devreye. İşte şimdi Afrika’da Müslümanlar binlerce yıllık topraklarından kazınarak katledilerek çıkartılıyor, dünya yıkılıyor çok acıklı günler, dünyanın nerdeyse bütün kıtalarında Müslümanlar aşağılanıyor yasaklanıyor kovuluyor, Müslümanlara karşı bütün coğrafyalarda hızlandırılmış bir Haçlı seferi, bir çok sebebi var, ama en büyük günah Siyasal İslam’ın kendine Vehhabiliği ve Selefiliği yoldaş rehber edinmesi, ve Vahabilerin ahlak’a insanlık’a değil, ‘dolarlar’a yeni bir Tanrı bulmuş gibi çok güvenip cümbür cemaat peşlerine düşmesi.

Tarihlerde görülmemiş bu felaket ötesi hezimetin günahların en büyük sebebi, siyasal islam’ın her türlü insanlıkdışı hilelerle yalanlarla sahtekarlıklarla iktidara odaklanması.

Oysa İslam, bugünkü çağdaş modern, insan ve kurumları tanımaya çalışarak yola koyulmalıydı, hukuk ve adalet’ten zırnık şaşmamalıydı, son yüzelli yıldır halkımızı çürümüş geleneklerle boşuna yormamalı aldatmamalıydı, Müslüman halkımıza bir nebze olsun içine girdiğimiz modern toplumun değerlerini ne olduğunu ucundan kenarından anlatabilmeliydi, biliyorum, bu tarifsiz hezimet ruhunuzun derinliklerine girmeden bu tür ‘sosyal hayat’ soruları Siyasal İslamcı ideolojinin uyuşturduğu aklınıza hala ve yine hiç uğramayacak, oysa, başkalarıyla bir arada yaşamayı en iyi bilen tecrübe edip bir kültür bir uygarlığa dönüştüren bir dinin çocuklarıydık, şimdi herkes rezil olduktan sonra kime anlatacaksın, Suudlar’ın dolar uçaklarını İstanbul havaalanında görüp Osmanlı Rüyaları yazanlara mı, Suriye sınırında Müslüman kardeşlerini El Kaide cellatlarına öldürtenlere mi, cumhuriyet’i eyaletleştirip tıpkı Roma gibi imparatorluğuna dönüştürme fantezilerini dahi Dışişleri Politikası’na sokanlara mı, Roma yıkıldı beyler, bu hırsız din bezirganları senatosu bir daha bu topraklarda bir araya gelemeyecek, henüz bir partileri yok ama neşeli insanlar kazandı beyler.

ÇEKİRDEK AİLE İLE GENİŞ AİLENİN SAVAŞI

8) Hadi iş’ti üretim’di markaydı, artı değerdi, tazminattı, sigortadaydı hiç ama hiç konuşmadınız, peki insan bir satırcık sosyoloji niye konuşmaz, şimdi bu dipsiz trajedinin sosyolojisi Türkiye harap olduktan sonra kaç para eder?

Mesela etnik milliyetçiler ve cemaatler ve el kaideciler bu kadar bol keseden müridi militanı nerden bulup topluyorlar, bu kadar bol depo depo perakende mal hangi toplum kesiminden niye nasıl geliyordu, sormadınız?

Ülkemiz, büyük geniş ailenin çekirdek aileye savaş açıp şehirleri infilak ettiren günlerini yaşıyor, batıda kısmen 19. yüzyıl ama 20. yüzyıl ortalarına kadar süren büyük sosyal hesaplaşmayı kafasını yedi kat boktan çıkartabilirse şimdi anlayabilecek.

Büyük geniş ailenin modern toplumda çözülüp infilak edişini, ülkemiz, bu büyük sosyal ‘dönüşümü’ anlayamadığı için, seksen yıl sağ iktidarların sessiz nezaretinde bu soruları hiç sormadığı için, bela üstüne bela yaşıyor.

Önceki Şeytanın Pezevenkleri ve İnatçı Oylar yazıma birkaç satır ilave için yazıyorum, Türkiye’de ‘ bu rezillikler savaşı’nı çekirdek aileyle-geniş ailenin savaşı olarak pekala okuyabiliriz, yani sigorta, tazminat, işsizlik, burs ve yurt sorunu olarak.

Geniş aile, akraba desteği din desteği olmadan ayakta duramaz, yoksa, ekonomik felaketlere yenik düşer, dağılan kendine artık yetmeyen büyük aile, modern toplumda iş bulmak okuyabilmek için yeni ‘cemaatler’ kurmak zorunda kaldı. Geniş aile modern günümüzde kendi fertlerine barınma eğitim sorununu çözemez, bu büyük sorunu, seksen yılın sağ iktidarlarında ‘hemşeri’ ve ‘akraba’ dernek ve yakınlarıyla çözmeye çalıştı, bugün ise çoğunlukla ‘dini cemaatlerle’.

Geniş ailede baba çocuğuna sevgisini elle sözle oyunla şakayla arkadaşlıkla göstermez, büyük ailede baba çocuğuna sevgisini onu ‘sahiplenme’ ve ona ‘güven verme’ ona ev alarak işyeri açarak, onun başında durarak, vs. gösterir. Cemaatler bu ‘baba’nın yerini almıştır, geniş ailede baba mutlak otoritedir, dağılan eski ve yoksul aileler dini cemaatlerle birleşip büyük ve yeni, ama, terbiye, disiplin, ahlak, sadakat hiç değişmeden yeni tür büyük aileler kurmuştur.

Geniş ailede ev içinde insan gevşeyemez yani yan gelip sereserpe uzanması dahi sorunludur, ev içi kalabalıktır rahat hareketler için sınırlıdır, ev içi bir ‘terbiye’ düzeni sıkı disiplini vardır. Mesela geniş ailede baba sedirde şekerleme yaparken gaz çıkartması duymadım görmedim hiç olmadı ‘sessizliğiyle’ karşılanır, haşa kimse şakasını yapamaz, çekirdek ailede baba şekerleme yaparken gaz çıkartıyorsa ‘ya ne yapıyorsun baba’ diye pekala babayla dalganızı geçebilirsiniz, çekirdek aile çocuğunun okulunu öğretmenini merak eder takip eder inceler, eski ve çözülmüş aile, eti senin kemiği benim diye naçar dışarı atar.

Fazla kardeş fazla akraba, çocuğun kişiliğini yorar, silikleştirir, çocuğun ‘şevkini kıran’ bir kalabalık, ki doğuda izdiham içinde yatakodaları, oysa bir yüzyıl önce ailenin kalabalık oluşu çocuğun şevkini artırırdı, biz şu sülaledeniz diye iftihar vesilesi, ve kalabalık ailede çocuğun babasını ağbisini geçmesi gibi yarışmacı bir zevki de olmaz, hayalkurmaya bile izdihamdan zamanı olmaz, çocuklarının isimlerini bile karıştırıp söyleyemeyen babalar.

Hala doğu vilayetlerimizde yaşamını sürdüren geniş aileler sert bir terbiye sert gelenekler sert bir disiplin içinde, nefes alamazsınız, bundan yıllar önce bir cemaat grubuna konferanstan önce dinleyicilerle dertleşiyorum, memleketlerini sordum, Muş, Siirt, Bingöl, Bitlis, Adıyaman, Maraş, şaşırdım kaldım, o çocuklar çalınmış sorularla çoktan savcı hakim oldu, bir yirmi yıl sonra kader bizi bu çocukların sahte ve ajanvari belgelerle içeri tıktığı subaylarla tanıştırdı, tek tek dertleştik, şaşırtıcı bir şey, hepsi küçük, çekirdek ailelerde yetişmiş, bunun gün gelir istatistiğini yapanlar da çıkar elbet, ama geniş aileyi vareden değerlerin hepsini aynen cemaat yapısında görmek hiç de şaşırtıcı değil, bir ‘kilitlenmiş’ bir ‘duygu’ durgunluğu, bir kiminle evleneceği nerede okuyacağına karar veren ‘büyükler’, aile büyüğüne Tanrı gibi bağlanma zorunluluğu, yani bu hikayede bir kadeh rakı bir bardak şarap ve mizahı şakası hiç yok, bedenin kolları ailenin kollarıyla bütünleşmiş ortak bir ‘organizma’, kabile, aşiret, asabiyet dediğimiz ‘töre’nin ‘zindanları’, hikayemiz basittir: bu zindanda çürümüş dini değerler yuva yapmış ve yapay bir cemaate dönüşmüş, birkaç din siyasetçisi şark kurnazlığıyla bu çocukları toplayıp modern toplumun sanayisine değil istihbaratına devletin kalelerini ele geçirmeye çalışmış.

Geniş aile değerleri, dini ve cemaat yapılarında bozulmadan devam ediyor, o cemaat çocuklarının derin ve ürkütücü sessizliği bir tasavvufi terbiye mi, yoksa, zaten yoksa öyle bir sessizlik disiplini içinde mi büyüdüler? Tayyip’in ya da Gülen’in her gazete manşetinde günbegün ‘gaz çıkarttığını’ gören bu insanların içinden dalgasını geçecek ‘ya ne yaptın baba’ diyecek tek kişi çıkmaz mı, artık modern gazete ve tv’leriyle mükemmel bir sessizlik muhteşem bir zindan, Kaçkar Dağları’nda karlı tepeler içinde bir tepeden bir tepeye hiç bağırmadan fısıltıyla konuştuğumu görünce tanıdım bu derin sessizliği, Fazıl Say’ın babası Ahmet Say müzisyendir ama ilk gençlik yıllarında hikayeci, 70’li yıllarda Bingöl dağlarını anlatan metinleri vardır, bir geceyarısı zifir karanlık içinde dağbaşındaki sessizlik mum ışığının gürültüsüyle anlatılır, tanınmamış sanki henüz bing bang dünya patlamamış bir zifir sessizlik, cemaat binlerce çağın katı geleneklerinden süzülen bu amansız sessizliği büyük şehirlerdeki cemaat evlerine ilahi bir ahlak abidesi gibi taşımayı başarmış, sus-pus etmiştir, asıl içeri tıkılan tutuklanan bu cemaat üyeleridir, sonra bu muhteşem sessizliğin istihbarati bir beceriye dönüştürülmesi fazla zahmetli olmamıştır, bu cemaati koruyan asıl şeytani melekler bu kapkara zindani sessizliktir, gücünü babadan çok korkan o eski geleneğin dönüştürülmesinden alır, burada modern bir kültür eleştiri nasıl olsun, burada ‘ezber’ bir töre ve bu çürümüş törenin şark kurnazlığıyla İslamileştirilmesi vardır.

CILKI ÇIKMIŞ SÖZDE MUHAFAZAKARLIK

Modern dünyada kişiliğin oluştuğu yer toplumdur, bir yüzyıl öncesi kişiliklere bakalım, ağalar, din adamları, soylular. Oysa modern toplum eskiyi yıkıp yeni bir düzen kurdu, sıradan insanlar da ‘kişilik’ inşa etme şansına kavuştu, meslekle, kariyer, liyakatla. Fransız İhtilaliyle dönüşen budur, bir köylü subay olur ve aristokrat kadar önemli özel bir ‘kişi’ haline gelir, düellonun batı tarihinden silinmesinin sebebi de budur, düello aristokratların ‘onur’ töresiydi, ancak karşılarında yüksek subay olmuş köylü çocukları çıkmaya başlayınca, düello tarihe karıştı, yani aristokrat bir soy’dan gelmeyen sıradan insanlar’ın bireyleşmesi yani kişileşmesi’nden tırstı..

Şimdi ülkemizde özenle kişiye özel okutulmuş narin ve pek kıymetli yetiştirilmiş bu kişilikler’in, din adamlarınca ‘silikleştirilen’ müridlerce paramparça edildiğini hepimiz gördük. Şu suali kimsecikler kırk yıl boyunca sormadı, iyi de ‘kişi’ olmadan cemaat, grup, toplum, küme, takım, ekip ‘nasıl’ olacak, modern toplumun ortaya çıkışını sosyal olarak sanayi toplumu, siyasi olarak Fransız ihtilalini başlangıç olarak alırsak, ikisi de sıradan insanların imtiyazlılar karşısında ‘kimlik’ ‘kişilik’ edinmesiyle, işiyle, giyimiyle, özel zevkleriyle yol almasıyla başlar, kişiler olmadan modern toplumu ve değerlerini inşa edemezsin.

Dini cemaat içinde ‘kişi’ yok, tek kişi var, o da şeyhleri. Bunca insanı silikleştirirseniz bu büyük kayıptır, insan, güç, enerji kaybı, kim kazanır, kölelik düzeni ve istihbarat kurumları, sağ iktidarlar seksen senenin burssuz yurtsuz sigortasız çocuklarını işte bu yapılar’a ‘kurban’ olarak sunmuştur, sonsuz bir ilahi adak gibi, çözülen büyük aile, yoksulluğun çaresizliğiyle artık oğlum İsmail yerine ‘koyun’ vereyim ahdinden vazgeçmiştir, dini cemaatlere hem koyununu hem oğlunu adak olarak verdi.

Bu on bir yıllık iktidarda cılkı çıkmış çürümüş bir sözde muhafazakarlık yaşadık, özgür kimi görseler ‘sapık’ damgası yapıştıran güya gazeteciler dahi gördük, Fazıl Say’ın bir alıntı şiirine karşı yandaş medyanın engizisyon mahkemesi kurması Genelkurmay Başkanı’nın terör örgütü yalanıyla iki yüz elli yıl içeri atılması kadar önemlidir ve daha açıklayıcıdır, çünkü sadece emniyet hukuk polis ordu gibi kurumlara değil Türkan Saylan, Fazıl Say ve nicesi gibi ‘kişiler’e karşı akıl almaz saldırılar gördük, zaten Gezi’nin ortaya çıkması, büyük yok edici saldırının kurumların işini bitirip ‘kişiler’e yönelmesiyle başlamıştır, sıra kişiler’e gelince Gezi ortaya çıkmıştır.

Bu dini yapılar iktidarlar sadece kariyer ve liyakat sahibi kişiler’i iftiralarla yok etmediler, yeni servetler yaratırken kişiler’in alınteriyle zahmetle kazanılmış kişisel servetlerini de yok ettiler, düşünün cemaat’in ve Tayyip bey’in etrafında toplanan servetleri, on bir yılda ilk işleri servetleri biri siyasi diğeri dini iki ayrı liderin elinde topladılar, ayakkabı kutularındaki milyon dolarlarına buradan bakın, iki ayrı elde toplanmış servetler yetmedi hayır hepsini istiyorum kendi iç kavgası.

Şimdi içinde yaşıyoruz bu şeytan camisinin, bu servet ele geçirme kavgasında hukuk’un ve polisin ‘koruyabildiği’ tek ‘kişi’ kalmadı. Bu servet kavgasında, gizli kasetler hayatımıza ve ülkemize karar veriyor, üstelik bu iki ayrı servet ‘suç üstüne suç oluşturuyor’ ve bu iki ayrı servet bizi de gizli kaset yayınlarıyla dikizci ve röntgenci yaptı, bu iki ayrı elde toplanmış servet, sadece hukuku polisi emniyeti orduyu ele geçirmedi, gerçek’i cinlere teslim etti, hukuk’un güveneceği kanıt belge kayıt doküman ipucu şahit ne varsa şaibe altında, gözle görünene dahi inanmıyoruz, elle tutulur objede gözle görülür delilde dahi toplum anlaşamıyor, yani hukuk’un karar vereceği somut gerçek kanıtlar dahi bilimsel gerçek dahi fasulye falına döndürüldü.. Elle tutulur gözle görülür sağcı solcu herkesin kolayca anlaşabileceği somut gerçek ortadan tüydü giydi, ses’in kendisi imzanın kendisi kamera’nın kendisi, göz’ün kendisi herşey sallandı ve eşyanın kendisi itibarını kaybedip dünyamızdan buharlaşıp uçtu. Ve üstüne Türkiye’de ses kayıtları inanılmaz tehdidiyle bütün kişilerin onurlarını bir ‘çarkı felek’ yani şans çemberi içine aldı, toto loto, size de her an çıkabilir şansınıza, genelkurmay başkanından simitçisine kadar herkese çıkıyor, içimizde ‘bana asla çıkmaz’ diyebilecek tek kişi var mı, o halde herkes tedirgin herkes otosansür içinde, eşyanın nesnenin dahi kişiliği’yle varlığıyla oynanıp korku imparatorluğu böyle kuruldu.

KABATAŞ’TA TACİZE UĞRADIĞINI SÖYLEYEN KADIN BU GELENEKTEN GELİYOR

Siyasi İslam neden büyük enerjisini karşısındakini yok etmeye alt etmeye adadı. Çünkü kendi ‘kişilikleri’ yok, ilk işleri, ‘kişileri’ yok etmek, kişilikler, kurumlar kadar devlet kadar önemlidir, emniyet hukuk yargı ele geçirilirken sıradan ‘kişilikler’ yani o sanatçı bu siyasetçi de yok edilmeli, siyasal İslam niçin eşyayla nesneyle oynadı, çünkü dünya göz’üyle inanabileceğimiz hiçbir şey kalmasın, bir ülke şeyhin avucundaki mistik öbür alem küresinin içinde böyle girdi. Oysa Siyasal İslam sosyal hayatın üstesinden gelmeliydi, iş ve üretim’e yürümeliydi, elindeki insan malzemesi bu, bu geniş ailenin savaşı, ‘yürüyün seferoğulları’ndan başka gücü zaten yoktu, Seferoğulları seferoğlu sülalesidir, kişi yoktur.

Başka yönüyle de bakalım, evin içinde örtüsüz çıplak bir masa, bu modern art’ın evimize girmiş bugünün masasıdır, evimizdeki eski masa bacakları hiç görünmesin diye yerlere kadar örtülür, bacak bacaktır, çıplak masa bacağı dahi rahatsız edici bir şeydi, on bir yıllık dinci iktidar akıllara seza nereleri örtmedi, Kabataş Sahili’nde tacize uğradığı iddiasıyla konuşan başörtülü hanım bu gelenekten geliyor, onun dış dünyası örtülür, eski evlerde bir ömür mahrem yaşadıkları için kadınlar beyazlaşırdı ve dışarıyla dedikodu yapamayan sokağa hiç çıkamayan kadınların histerisi, istemdışı gülen irade dışı sayıklayan o kadınlar meşhur Freud’un çalışma alanı olmuştur, artık bu histeri siyasi iktidarın ahlak politikası olmuştur, bir canlı şov programına telefon edip dekolte giysiyi ihtar eden hatta Hayyam’a yakıştırılmış bir şiiri dahi engizisyon mahkemesine yatıran insan beynini bilincini çürüten bu ‘mahrem’ siyasettir. Siyasal İslam zihnindeki büyük boşlukları her şeyi örterek kapatarak yasaklayarak üstesinden geleceğini sandı, eski ninelerimiz gibi bir de örtüsüne, Hüseyin Çelik, Bülent Arınç kıvırma sözleriyle tığ işi dantel fırfırlar yaptı, bu ne büyük meydan okuma, hadi bizleri orduyu emniyeti hukuk’u tutukladın, dışarıdaki sokaktaki bütün nesneleri bütün anlamları bütün kameraları bütün eşyaları ‘tutuklamak’ ‘örtmek’ ‘susturmak’, tarihler bu kadar vahşi aptal bir işgal görmedi, göz’ün kameranın eşya’nın sokak taşlarının kendisine bir saldırı, örterek her şeyi ele geçirme, gözümüz görüyor böyle görmedin diyor, kulağımız işitiyor böyle demedi, diyor, tarihlerde ses’e eşyaya göz’e nesneye karşı bu kadar aptalca bir saldırı yaşandı mı, tam bir cinler şeytanlar imparatorluğu.

Modern insanın yüzü dinçtir güleç’tir, bir de çökmüş sarkmış sahte bir ‘keder’ ‘kasvet’ yüzü vardır. Bu yaşlandıkça sarkan keder suratı hayvanlarda ilk bulan Darvin’dir, bu sahte gelenek gençlerin yüzüne bedbin yaşlı kasvetini kuşaktan kuşağa taklit ederek indirir. Güya terbiye. Bakın şu cemaat’in çocuklarına, henüz yirmisinde ama genç dinç ergen ifadeleri çoktan sarkıp düşmüş. Kim asıverdi onyedi yaşındaki çocukların suratlarına bu ortaçağ kasvetini, hangi vebalı farelerin saldırısıyla hangi kokuşmuş mezbahalardan çıkıp geldi, siz bunun adına din mi dediniz, ahlak mı?

Kendilerini ne kadar baskı altına aldıklarını giyimlerinden görmüyor muydunuz, kirli koyu yeşil, kirli koyu kahve, yakışır mı yirmisinde bir genç delikanlıya. O giysiler de kendisi gibi etrafıyla konuşmaz. Konuşamayan tanışamayan çevreden fark edilmeyen bu renklerle bir nesil çuvala doldurulup etnik milliyetçilikten cemaatlere kadar alınıp satıldı. Bir de bunlar güya ‘üniformaya’ karşıymıymış. Çocuğun giydiği elbiselere bir an boş bulunup bakıveren anında ‘dağılır’, birileri renkleri de terbiye etmiş, çürümüş en kasvetlisini cıvıl cıvıl yüzbinlerce çocuğa giydirip karartmış, bir rahip bir ortaçağ kukelatası, sarkaç ortaçağ’ı gösteriyordu, birazdan drakula bir yerden çıkıp gelecek dedik, geldi, artık şimdi şu an bugün Müslüman Müslümanın kanıyla abdest almaya bu renklerle başladı.

Geniş aile hepimizden son intikamını alıyor, modern şehirler çoktan çekirdek aileye dönüştü, ancak kalabalık geniş ailenin hükmünü sürdürdüğü doğu, cemaatlerin ve etnik milliyetçilerin hala sürek av’ı olmayı sürdürüyor. Şüpheniz olmasın savaşı çekirdek aile kazanacak ama büyük acılar tarifsiz felaketler pahasına. Geniş aile ona buna mürid militan köle yetiştiriyor, yani işin doğrusu, doğuda geniş aile sürülerini devlet boşluğunu iyi kullanıp cemaatler çaldı ve fazla lafa gerek yok, hikayemiz budur, şehirdeki kariyer sahibi özel yetiştirilmiş çekirdek aile çocuklarını gaddarca hapse tıktı…

Ne tuhaf, 19. yüzyılda toplumdan tecrit yaşayan zayıf ve kimsesiz olan ‘çekirdek aileydi’, çekirdek aile bir nevi öksüz, yetimdi, kozasında yaşayan kabuğuna çekilmiş. Ama bu idareli küçük ve kendine yeten bütçeler uzun zaman içinde modern dünyanın sosyal savaşını kazandı. Geniş aileler zamanın her şeyi fiyatlandırdığı zor şartlarına yenildi ama çaresizliğinden yeni bir din icad etti ve yeniden dini örgütlerde hizaya geçip, yeni akrabalık dindaşlık biçimleriyle bu geniş aileler sülaleler yeni mutlak babalar bulup ‘çekirdek aileye’ dünya dışı güçler ışınlar cinler icad edip ölümcül bir saldırı düzenledi…

Ağır yoksulluk koşullarında burssuz yurtsuz tazminatsız işsiz sigortasız güvencesiz kalıp dağılmakta olan bu çok çocuklu ailelerin imdadına yetişemeyen ve hiç sorgulanmayan seksen yılın sağ iktidarlarının devleti, bu affedilmez seksen yıllık ihmaliyle, kendini yenilgiye uğrattı.

Söylemeden geçemeyeceğim, bu ses kayıtlarına şahit oldukça tuhafıma giden, eskilerde mehabet-i devlet diye bir kavram vardı, devlet muhabbeti diye, şöyle, ne olursa olsun devleti temsilde devlet ciddiyeti bozulmaz. Cemaat’in ne olduğunu en iyi anlatan şey burada, 18 yaşındaki cemaat örgütündeki çocuklarda dahi bir duvar surat, bir devlet ciddiyeti sormayın. Şaka mizah gevşeklik zırnık yok, hatta gülmek cehennemlik günahlardan, şimdi Müslüman hanım bacılarını yatak odalarında dinlemiş gözlemişler ama suratlarındaki o soğuk ‘ciddiyet’den hala birileri büyük devlet sorumluluğu çıkartıyor, deliliğin sınırlarına bakar mısınız, Müslüman bacısını seks kaydına almış ama yüzünde hala bir yüksek devlet ciddiyeti, ey dünyalılar s.o.s. s.o.s. nedir bu yabancı suratlar tuhaf cisimler anlatın bize.

Şeytanların camisinde, sahnedeki bu dinci palyoçalar hepsi kendi hünerine kendi sinsiliğine kendi kurnazlığına güvenerek oynadığını sanıyor, ama hiçbiri ‘özel’ bir sanatçı değil, hepsinin ‘kişilikleri’ ‘özellikleri’ senaristler tarafından iptal edilmiş, yönetmen siyasi islam’ın oyuncularına işte bu rolleri vermiş, onlarca yıl iftira edin, sahte deliller düzenleyin, emniyet hukuk yargı asker polis’i işgal edin ve sonra bütün bunlar hiç olmamış gibi, dişlerine bir tutam marul tıkıştırılmış pişkin kelleler gibi sırıtarak palyaçoluk makamına yükselin ve Peygamberimizi sahneye ışınlayarak bütun bu pislikleri ‘kutsal görev’ haline getirin.

Bu gizli tezgah süreç’in en önemliği özelliği ayartıcı ve bulaşıcı olucu, bir ses kaydı kolaylığıyla hükümetler düşürecek ‘hayali’ yaratması, bu aptalca hayale en çok da ne ayıp CHP’nin inandırılmış olması, ne yapmaya çalıştığını şüphesiz simgeler ve işaretler diliyle anlamaya çalışıyoruz, işte cemaat dokunduğu herkesi sinsiliğiyle ‘zehirliyor’, kendi pisliklerine ortak arıyordu buldu, ruhumuzu satmadan AKP’yi defetmenin bir yolu yok muydu, Gezi’nin soylu direnişini vallahi helal olsun nasıl başarıp ‘sinsi’ şaibeler içinde gargaraya getiriverdin, seçmenini değersiz kalabalıklar pasif izleyiciler haline sokuverdin.

Eski zamanların tiyatro sahnesinde bir katil mutlaka görünüşüyle duruşuyla ‘katil’ gibi olmak zorundaydı. Modern tiyatro eserinde ‘katil’i tanımak için oyunun gelişmesini beklemeniz lazım.Çünkü sahnedeki katil çok düzgün giyimli kravatlı bayağı iyi insanlar’a benzeyebilir. Eğer katil düzgün bir beyefendi gibi giyinmişse bugünün izleyicisi için şaşırtıcı değildir. Sadece aktris için ‘büyük oyuncu’ deriz, bakın hiç çaktırmıyor, ama katil oymuş.

Yazarların her zamanki görevi, ses kayıtlarıyla vatan kurtaran aslanları, sahnedekilere değil senaryoya bakıp ‘hiç çaktırmayanlar’ı halka teşhir etmek olmalı, sevgili yurdum, saygıyla.

Twitter Timeline Eklemek

Twitter Zaman Akışı

Credit: Serdar Tuna

Twitter Zaman Akışı

Websitenize ya da blogunuza belli html kodları ekleyerek isterseniz kendi tweetlerinizi, isterseniz seçtiğiniz bir hash tag'daki tweet akışını sayfanızda gösterebilirsiniz.

Eklediğiniz timeline'da aynen twitter sayfasında olduğu gibi, ziyaretçileriniz yorum yazabilir, retweet yapabilir ya da tweetleri favorilere ekleyebilir.

Kullanıcı Timeline'ı eklemek
İlk olarak Twitter anasayfada ayarlar sekmesine tıklıyoruz.

Açılan pencerede bileşenler sekmesine tıklayıp sağ üstte beliren yeni oluştur bölümünü seçiyoruz

Bir zaman akışı kaynağı seçmemiz istenecektir. İlk olarak, kullanıcı zaman akışını seçiyoruz. Hesabımızdan gönderdiğimiz tweetlerin akışı ön izlemede görünür hale geliyor. Bileşen oluştur seçeneğini tıklıyoruz.

Bileşen oluşturuldu mesajıyla birlikte büyük kırmızı dairede işaretlenen yerde bir html kod dizisi belirecektir. Yapmamız gereken sadece o kodu kopyalayıp web sitemize ya da blogumuza eklemek.

Blogspot domaininde blog sahibiysek kontrol panelinde yerleşim-gadget ekle seçeneğini tıklayıp, beliren seçenekler arasından html/javascript bölümünü seçiyoruz. Açılan pop up pencereye kodu yapıştırıp dilediğimiz isimle gadgeti adlandırıyoruz.

Bu işlemin ardından blogda şöyle bir görünüme sahibiz.

Favoriler Timeline'ı eklemek

Dilersek ilk iki işlemin aynısını yapıp, üçüncü aşamada "favoriler" tercihi yaparak favorilere eklediğimiz mesajların akışını gösterebiliriz.

Blogda şöyle bir görünüme sahip oluyoruz.

Hash Tag ya da belirli bir kelime timeline'ı eklemek

Dilersek ilgilendiğimiz bir hash tag ya da sadece bir kelimeye ilişkin tweetleri sayfamızda görüntüleyebiliriz. Diyelim ki moda ile ile ilgili bir blogumuz var, ara penceresine "moda" yazarak içinde moda kelimesi geçen tüm tweetleri sayfada görüntülemek mümkün.

Örnekte bloggers hash tagıyla atılan tweetlerin toplandığı pencere önizlemesi görüntüleniyor

Diğer iki seçenek liste ve özel zaman akışı. Listede, twitterda önceden belirlediğimiz herhangi bir listenin, özel zaman akışında da belirlediğimiz kelime gruplarının tweet akışını görüntülemek mümkün.
Kolaylıklar dilerim:)

Yazan: Serdar Tuna © Serdar Tuna

Twitter nick degistirme

Twitter Kullanıcı Adı Değişimi

Serdar Tuna

Twitter Kullanıcı Adı

Twitter, gerçek adlarımızla ilgilenmez. Kullanıcı adımızı, kayıtlı e-mail adresimizi, ya da rumuzumuzu herhangi bir sınırlama olmadan dilediğimiz zaman dilediğimiz şekilde değiştirebiliriz.

Aşağıdaki iki resimde kullancı adının nasıl ve nereden değiştirildiğini anlatıyorum.

Yukarıdaki resimdeki gibi ana sayfa ekranını açıp "ayarlar" sekmesine tıklayın.

İkinci resimde gorünen sayfa belirecektir. Yeni adınız yazdığım yere istediğiniz kullanıcı adını girin. Twitter, yazdığınız kullanıcı adının kullanımda olup olmadığını yazdığınız an söyler. Bu bölümde Türkçe karakter kullanamazsınız.

Ayrıca son dört okta işaretlenen yerlerde kayıtlı e-mail adresinizi , dil tercihinizi, ve saat diliminizi değiştirebilirsiniz.

Twitter'da kullanıcılara yönelik bir sansür yoktur. Dolayısıyla, bazı insanlar uygunsuz içerik olarak tanımlanabiliecek +18 resim ve videolar paylaşabilir. Bu paylaşımları doğrudan görüntülemek istemiyorsanız, "medyayı göstermeden önce hassas içeriği olup olmadığını bana bildirme"sekmesinde işaretleme yapmamalısınız. Default olarak bu sekme boştur. Eğer Bu uyarıyla karşılaşmak istemiyorsanız, şekildeki gibi kutucuğu işaretlemelisiniz.

Yazan Serdar Tuna Serdar Tuna ©

Hollywood starlari Disney Kahramani olursa

Beyonce - Alice Harikalar Diyarında

Gisele - Tina Fey : Peter Pan

Jeff Bridges - Penelope Cruz: Güzel ve Çirkin

Jennifer Hudson: Kurbağa Prensi öpen prenses

Jessica Chastain: Prenses Meriada

Olivia Wilde: Kötü cadı, Alec Baldwin: Kötü cadının aynası

Rachel Weizz: Pamuk Prenses

Russell Brand: Peter Pan'daki Mr.Hook

KURT SEYIT VE SURA ILK BOLUM FRAGMANLARI (4 FRAGMAN)

1. FRAGMAN

2. FRAGMAN

3. FRAGMAN

4. FRAGMAN