Ulusal Kimlik ve Yolsuzluklar

Bir forum sitesinde sözü açıldı, "Başbakan yolsuzluk yapanlarla bağını kessin, kendiyle ilgili şaibeli paraları da çıksın halka anlatsın, %65 oy alsın, adını altın harflerle yazdırsın, bu ülke o satmaz" dendi.

Peki mümkün mü?

Meselenin özü, bu, yapsın denilen şeydir aslında. "Yapabilmesi", yani makul gerekçelerinin olması. Yolsuzluk ve rüşvete adı karışan bakanlarını, yani rüşveti alanları ayıklaması zaten artık söz konusu olamaz, çünkü, rüşveti vereni, yani Rıza Zarrab'ı "ülke için iyi şeyler yapmış biridir" diyerek akladı.

Bir ülkenin halkının asla satmayacağı, satmadığı liderleri vardır. Tüm bu liderlerin ise ortak bir özelliği; ulusal kimliğe sahip çıkmalarıdır. (Bunun belli bir kesimin ideoloji olarak benimsediği "ulusalcılıkla" karıştırılmamasını not düşmek isterim.)

Türkiye de böyle bir lidere sahip olma şerefine nail olmuştur. Bu liderin adı Atatürk'tür. Dünyada ise aklıma Chavez geliyor ve az önce de andığım Castro geliyor ilk etapta, biraz daha düşünsem daha vardır örnekleri.

Ulusal kimliklerin yerini kaybettiğine vurgu yapan görüşler yoğunlaştı son dönemlerde. ABD'de bulundum, Almanya'da bulundum, Rusya'da bulundum. Bulunmak, önemli değil aslında ama, bu ülkeler hakkında okuduklarımı, araştırdıklarımı kendi gözlerimle teyit etmesi anlamında değinmek istedim. Ulusal kimlik, her şeyden önde tutuluyor bu ülkelerde, ki ilk ikisi kapitalist düzenin en büyük iki gücü.

Hal böyleyken, bir liderin tarihe adını altın harflerle yazdırıp yazdıramayacağı hakkında bir fikre aldığı oy oranlarıyla değil, ulusal kimliği ne kadar koruyup kolladığı ve onu ne kadar geliştirdiği ile sahip oluruz.

Mevcut Lider ve yönetim bunu yaptı, yapıyor diyenler varsa, bilemem.

Site Haritası için tıklayın